In haar boek Radicale Verlossing spreekt Beatrice De Graaf over de potentiële beloning die volgt op een terroristische daad.
Maar wat als de aanslag mislukt en wat als er geen beloning volgt?
En waarvan wil men precies verlost worden?
In deze voorstelling worden enkele vergeten figuranten opgevoerd die graag een hoofdrol hadden willen spelen. Die geschiedenis hadden willen schrijven maar daar net niet in slaagden.
Mehmet Ali Ağca die de Paus probeerde te vermoorden. Gennaro Rubino die Leopold II wilde uitschakelen maar op de verkeerde koets schoot. De Belg Edward Joris probeerde de Sultan van het Ottomaanse Rijk op te blazen en iets recenter Jurgen Conings die Marc van Ranst uit de wereld wou helpen maar strandde in een bos.
En de vrouwen? Waar zijn de vrouwen? Plegen zij dan nooit een verzetsdaad?
In deze voorstelling dansen ideologie en psychologie de tango.
Van in de coulissen naar de spotlight en terug.
Maar wie leidt de dans?
Het wordt een theatrale en muzikale klucht over belangrijk willen zijn, falen en geweld. Over vooroordelen, beoordelen en veroordelen.
Over Macht en onmacht. Over nullen, prullen en oetlullen.
regie Tom Dupont
met Aurelie di Marino, Marijke Pinoy en Ali Can Ünal
muziek Marc De Maeseneer en Karen Willems
dramaturgie Bart Capelle
productie Antigone
coproductie Perpodium
met de steun van Tax Shelter van de Belgische federale overheid via Cronos Invest